Беморхонаи сайёр як маркази тиббӣ ё беморхонаи хурди дорои таҷҳизоти мукаммали тиббӣ мебошад, ки онро зуд ба ҷои нав ва вазъияти нав интиқол додан ва ҷойгир кардан мумкин аст.Ҳамин тавр, он метавонад ба беморон ё шахсони маҷрӯҳ дар шароити вазнин, аз қабили ҷанг ё офатҳои табиӣ хидматҳои тиббӣ расонад.
Дарвоқеъ, беморхонаи сайёр як воҳиди модулист, ки ҳар як қисми он дар чарх аст, бинобар ин онро ба осонӣ ба ҷои дигар интиқол додан мумкин аст, гарчанде ки тамоми фазои зарурӣ ва таҷҳизоти зарурӣ ба назар гирифта шудааст, то он метавонад дар муддати ҳадди аққал истифода шавад.
Бо беморхонаи сайёр кас метавонад ба сарбозони маҷрӯҳшуда ё беморон дар наздикии минтақаи ҷанг ё ягон ҷои дигар пеш аз интиқол ба беморхонаи доимӣ хидмати тиббӣ расонад.Дар беморхонаи сайёр, вобаста ба вазъи бемор ва табобати қатъӣ, ба беморхона бистарӣ ва пас аз арзёбии вазъият ба маркази саломатӣ фиристода мешаванд.
Дар тӯли садсолаҳо, артишҳо бояд ҳаёти сарбозонро наҷот диҳанд ва наҷот додани захмиён боиси рушди тибби ҳарбӣ гардид.
Дарвоқеъ, ҷанг ҳамеша бевосита ё бавосита боиси рушди илми тиб шудааст.Дар ин ҳолат, беморхонаҳои сайёр ва беморхонаҳои саҳроӣ таҳия карда мешаванд, то ба онҳо дар пешниҳоди хидматҳои зуд ва дилхоҳ дар майдонҳои ҷанг кӯмак расонанд.
Айни замон беморхонаи сайёр барои наҷоти ҳаёти инсон ва такмили равандҳои тиббӣ дар ҳолатҳои офати табиӣ ва ҷанг ҳамчун як намуди фарогиртар ва васеътари Машрубот хизмат мекунад.